Mechanizm działania
Przyjęcie pigułki przed owulacją zaburza cykl i nie dopuszcza do zapłodnienia komórki jajowej.

 

Przyjęcie pigułki w trakcie owulacji lub po niej opóźnia wędrówkę komórki jajowej przez jajowód lub tak zmienia grubość błony śluzowej macicy, że zagnieżdżenie zarodka staje się niemożliwe.

 

Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem WHO[potrzebne źródło] pigułka „po” nie jest środkiem wczesnoporonnym, gdyż nie działa poronnie na już zaistniałą ciąże po implantacji zarodka. Innego zdania jest część lekarzy[2] oraz organizacje pro-life przyjmujące, że życie ludzkie zaczyna się w chwili poczęcia, a w wyniku zastosowania takiego środka dochodzi do śmierci zarodka.

 
Po implantacji zarodka nie jest możliwe zastosowanie antykoncepcji, a jedynie aborcja za pomocą środków poronnych, takich jak mifepriston (RU486). Skutki uboczne antykoncepcji awaryjnej mogą obejmować nudności, wymioty, biegunkę, bóle głowy, bolesność piersi oraz uczucie zmęczenia.

 

W przypadku użycia środka w okresie przedowulacyjnym, w ciągu 7 dni może wystąpić nowa menstruacja. W przypadku zażycia pigułki po okresie owulacji często dochodzi do znacznego przedłużenia fazy lutealnej i opóźnienia miesiączki. W celu oznaczenia przyczyny opóźnienia należy wykonać test ciążowy.

Przeciwwskazania
Środek w żadnym wypadku nie ma charakteru typowego środka antykoncepcyjnego i nie jest przeznaczony do stałego używania jako taki.

 

Przeciwwskazania są podobne, jak przy antykoncepcji hormonalnej.

 

Nie powinno się korzystać z pigułki „po” częściej niż raz w miesiącu, a w przypadku preparatów progestagenowych (np. Postinor) nie należy przyjmować więcej niż 4 tabletki w ciągu cyklu.